BULA

  "Ang buhay ng tao, parang bula meron bula na dumadaan lang sasambutin mo pero bigla na lang puputok, pero meron bula na tatama sayong mata at magdudulot ng hapdi, kirot at minsan ay luha".

  Naalala ko pa nun ng bata pa ko na ang hilig ko maglaro ng pabula meron talagang nabibili na hanggang sa pagbibinata ko nahihilig pa rin ako lalo na pag naglalaba pinapalobo ko pa ito gamit ang binilog kung kamay. Kahit sa paghuhugas ng pinggan, paliligo at kahit simpleng paghihinay ko ng kamay di ko minsan maiwasan paglalaro ng bula. 

  Pero lumilipas ang panahon nag-iiba ang mga hilig at ang hilig ko sa paglalaro ng bula ay unti unti ng nabawasan. Natuto akong manligaw, umibig, mamuhay mag - isa, pero tama naman na lagi pa rin sisiksik sakin isipan. 

  Nakakatuwang pagmasdan ang animoy bahaghari na natatanaw sa bula na habang ito'y pinapawid ng hangin at bigla na lang mawawala.