Untitled Story

    

Ang kwentong eto ay hango sa nabasa kung komiks nung bata pa ako siguro Elementary days pa, di ko lang maalala ang pamagat siguro nabasa na rin eto ng iba.

     Magkababata, magkaklase at magkaibigan si Juaning at Erning ng kabataan nila. Si Juaning na mejo angat ang pamumuhay na taliwas naman sa pamumuhay nila Erning na isang kahig, isang tuka. Bangkero ang tatay ni Erning at eto ang kanilang ikinabubuhay. Lumipas ang panahon at si Juaning ay lumuwas na ng maynila para mag-aral so Kolehiyo samantalang si Erning ang nagtaguyod sa kanyang mga kapatid at katulong ng kanyang Ama sa pagbabangkero. Lumipas ang sampung taon...

Juaning : Pareng Erning  ikaw ba yan ang itim mo ah at mukhang batak ang katawan mo..

Erning : Oo pare kaw naman mukhang asensado ka na at mukhang bigtime

Juaning : Oo pare abogado na ko (may akmang pagyayabang sa tono ng kanyang boses.)

Erning : San ba ang iyong tungo?

Juaning : Dyan sa kabilang ibayo,

Erning : Tamang - tama sumakay ka na sa akin bangka at ihahatid kita..

Juaning : cge pre

Juaning : Kwentuhan mo naman ako sa nangyari sa buhay mo sapul ng pumunta ako ng Maynila

Erning : Simula ng pumanaw si Itay ako na ang nagtaguyod ng aming pamilya at ipinagpatuloy ko ang pagbabangkero. Tumigil na rin ako sa pag-aaral para masuportahan ko ang aking mga kapatid. Kahit gusto kung bumalik ulit sa pag-aaral hindi ko na nagawa dahil kelangan kung unahin ang aming mga sikmura.

Juaning : Halos kalahati pala ng buhay mo ang nawala dahil sa hindi ka na nakapag-aral (may kasamang insulto sa kanyang pananalita)

    Habang sa pag-uusap ng dalawa ay walang anu-ano ay bumuhos ang malakas na ulan at sabay ang malakas na pagragasa ng baha na may mga kasamang putol na kahoy at ilan basura na halos nagkulay chokolate ang tubig, at biglang tumaob ang bangka nilang sinasakyan. 

Juaning : Tulungan mo ako hindi ako marunong lumangoy 

Erning : Daglian pinuntahan niya si Juaning para sagipin sa pagkalunod, hinagip niya ang kamay nito at dinala sa pampang na nuon ay lumong-lumo.

Juaning : Salamat sayo kaibigan dapat hindi ko inalipusta ang iyong pagkatao kanina dahil sa hindi ka nakapag-aral dahil kung hindi mo ko nasagip malamang buong buhay ko ang nawala.